Milattan Önce 3000'lerde Bilimin Temelleri

M.Ö. 3000 civarlarında Mezopotamya, Mısır, Hindistan ve Çin gibi erken medeniyetler gelişmeye başladı. Bu medeniyetler, tarım, hayvancılık ve yerleşik hayata geçiş ile bilimsel gelişmelere zemin hazırladı.

Yazının icadı, bilginin gelecek nesillere aktarılmasını sağladı. Sümerlerin geliştirdiği çivi yazısı, Mısır'da kullanılan hiyeroglifler gibi yazı sistemleri, bilimsel bilgilerin kaydedilmesinde önemli rol oynadı.

Erken dönem astronomlar, gökyüzüne bakarak mevsimleri, zamanları ve tarım takvimlerini belirlemişlerdir. Bu gözlemler, yıldızların, güneşin ve ayın hareketleri üzerine bilgi edinmelerini sağladı.

Sümerler, Mısır ve Hint medeniyetleri matematiği gelişiminde büyük katkılarda bulundular. Sayı sistemleri, toplama, çıkarma gibi temel işlemler bu dönemlerde sistematik hale gelmiştir.

Erken tıp uygulamaları, bitkisel ilaçların kullanılması ve hastalıkların tedavi yöntemleri üzerinde çalışmalara yol açtı. Mısır'da, hekimler hastalıkların nedenlerini anlamaya çalıştılar.

Bu dönemde, bilimsel düşüncenin temelleri atılmaya başlandı. Erken felsefeciler, evrenin doğası ve insanın yerini sorguladılar. Bu sorgulamalar, bilimsel düşüncenin gelişmesine katkı sağladı.

Tarım aletleri, sulama teknikleri gibi teknolojik gelişmeler, bilimin uygulanabilirliğini artırmayı sağladı. İnsanlar, doğal kaynakları daha etkili bir biçimde kullanmaya başladılar.

Sanat ve bilimin birlikteliği, bu dönemde de görülmektedir. Mimari yapılar, astronomik gözlemler ve matematiksel oranlar, bilimin sanata nasıl ilham verdiğini göstermektedir.